Ben dünyaya geldiğimde...
Henüz bizim oralarda.
Ekmek ve insanlar...
bozulmamışlardı.
Yemeğin tuzunu anamız,
Çayın şekerini babamız atardı.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Süper bir şiir üstadım.Yüreğinize sağlık...
yüreğinize sağlık,insanların bozulmadığı bir dünya görür çocuklarımız inşallah...sevgiler
Cok guzel anlamli siir eline yuregine saglik Suayip bey.
MESAJ GÜZEL
korkulariniz yerinde.galiba bozuluyoruz toplum olarak.Allah hayirlar versin.
* t e b r i k l e r * hocam benden saygılar size
murat
yüreğine sağlık.çok anlamlı bir şiir.sevgi ve selamlar
Bende sonradan öğrendim...
Atalarım gibi taşın sert,
Ateşin insanı yaktığını
.
İşte! korkularım ondandı...
Be EVLAT.
Bu güzel şiire tebrikler şairim.
Mustafa Yiğit
siiri okudum..
derin düsünceler aldi götürdü beni endiseli yarinlara...
güzel siirleriniz,okunasi ve hos anlatimlar
degerli sair Şuayip Atay sizi tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta