Evladım Şiiri - Haluk Kaya

Evladım…
Kocaman adam oldun.
Acıların oldu, dertlerin oldu.
Yalnız kaldığın zamanların oldu.
Elinden tutmamı, sana sarılmamı
O kadar çok istediğin gecelerin oldu.
Evladım,
Sen hiç büyümedin ki gözümde.
Gizli gizli ağlayıp, gözyaşını silerken
Ben ağlamıyorum ki, dediğini
Hiç unutmuyorum.
İlk emeklediğinde, düşmemek için korkudan bana sarıldığında
Kalp atışlarını unutmam mümkün mü?
Hayatta bazen üzüleceksin,
Bazen hiç bir şey istediğin gibi olmayacak.
Eski günlerini özleyeceksin.
Büyüdüğüne, bin pişman olduğun anların olacak.
Hayal kırıklığı yaşayacak,
Üzülecek, itilecek, aldatılacaksın.
Evladım,
Hayatta her şeye rağmen, yılmayacaksın.
Hayatla mücadele edip,
Ayaklarının üstünde dik durmayı bileceksin.
Seni görmesem de ,yanında olamasam da,
Bir baban olduğunu unutma.
Daima seni, senden çok seven bir baban.
Sen ne yaparsan yap, ne yaşarsan yaşa,
Her zaman senin yanında olduğumu bil.
Sen benim, toprağa kök salan çınarım,
Canım, kanım, biricik evladımsın.
Seni, her daim seven,
BABAN……

Haluk KAYA