Evladım Şiiri - Nevzat Köksüz

Bir telaşla geldim yalan dünyaya
Bir telaşla gidiyorum evlâdım
Herkes gibi ben de dalıp dünyaya
Tatlı bir düş görüyorum evlâdım

Dün kayboldu yarın ise kördüğüm
Ölüm denen kılıç çözer düğümü
Bir düş imiş göz açıkken gördüğüm
Ölüm dersen inananın düğünü

Günler tarla, amel tarlada tohum
Kâh doluya kâh boşuna saçılır
Tam mahsulü derme vakti gelince
Malı mülkü terkederek göçülür

Gölgelermiş meğer dünyada gezen
Akşam olur tüm gölgeler kaybolur
Böyle gelmiş böyle gider bu düzen
Sen ekersin, biçersin yiyen başkası olur

Herkesin hayatı bitmeyen bir roman
Ne kalemi tükenir ne de yapraklar
Tüm sırların örtülür öldüğün zaman
Nice sırlar saklar kara topraklar

12 Muharrem 1425 Çarşamba