Evlada Mektup Şiiri - Fatih Sultan Çelik

Yaşamak suçunu işlediğim için
Ardıma bakmaya, korkar oldu gözlerim
İnancımı, yüreğimin rutubetli odalarına sakladım
Gelecek sevinçli günler için.
Ama hep vedalar, hep hüzünler geldi, soframa
Aydınlık umduğum sabahlarda.......
Şimdi güneşin ne doğuşu, ne batışı görünür oldu buralardan
Tıpkı hayatından bezmiş, yorgun çınara benzer halim
Evlat.......! ,
Neredeyse devrilmek üzereyim
Hangi derdime üzüleyim.............
Ömrümü adadığım dostluklar nankör çıktı
Gözlerim, bir isimsiz yıldızın parıltısında,
Kaybedilmiş dost elleri aramakta.............
... Hasret; zaten ömrün akıntısında.........
Şimdi sana, hasret kaldığım şeyleri saymaya
Ne bu mektup, ne de zaman yeter.........
Ömür dediğin nedir? . gelir geçer
Gelir geçerde.........!
Gözler yaşa alıştı, günler kedere
Göklere saldığım kuşlar hiç dönmedi geriye.........
Verdiği nimetlere yeterince şükredemedim ki
Hangi yüzle vermediği şeyler için isyan edeyim?
Ellerim semada hamd olsun yaa Rab! Derim, içimden
Beterin beteri var oğul.......
Doğar doğmaz koyulduğun ve bir ayını doldurduğun güvezden
Uyanıp ta gözlerini açarsan dünyaya bir gün
Sende göreceksin
Izdırapsız canlı yok, hayat da yok...........
Mevsimler kuraklaştı,
Gözlerimizde yaş kalmadı, çöllerine düştük ömrümüzün
Bilir misin evlat? .
Hafif acılar konuşabilir, ama derin acılar dilsizdir
Bu günler, bu ızdırap dolu günler var ya;
Hazan mevsiminden kalma günler,
Bunlarda geçer.
Geçer Geçmesine de....... çiğneyip geçer,
Gün görmemiş ümitlerimizin üzerinden.
Olsun.....! .
Hamt etmekten başka ne gelir elimizden? ........
Geleceğe beslenen umutlarımızdan başka neyimiz var?
Buğulu bir geçmişin ardına düştü,
Her şeyden el çekmiş, kırgın,parçalanmış kalbim........

Eğer ölmez yaşarsan, sıra meslek seçmeye gelirse
Sakın ha....... asker yada polis olma
Sevdiklerinin gözünü yollarda koma
Geç kaldığın her şey için, kızgın gözler sana dikilmesin.........
Nerde kaldın diye hesap sormasınlar senden
Yokluğun soğuk yüzünde, nasır bağlamış iki çift eldik annenle
Sevdamızın yabancısı olduk.
Doğumuna yetişemediğimden
Her şeyin suçlusu ben oluverdim birden
Boş beşiğine neden bakmadığımı,
Sana neden dokunamadığımı, hiç kimse anlamadı
Talihim, parmak uçlarımdan sana da geçer diye korktum
Nice çiçeklerin tohumları ellerimde soldu.........
Sen solma olur mu?
Ah evlat, Kimsenin bilmediği, emanet acılar taşıyorum
Ben, göz yaşlarımla bile, duyduğum acıyı anlatamıyorum..........
Gözlerimde yaş arama
Acılarımda yüreğimde,göz yaşlarımda.........
Eğer yaşarda, acılara sabretmesini bilmezsen
O zalim yıllara sen de yenik düşersin
Biliyor musun evlat....! , baban hiç isyan etmedi
Bu sana vasiyetim;
Sende isyan etme sakın......
Üç günlük dünya, geçecek nasıl olsa
Sonuna kadar dimdik ol.
Babandan daha güçlü ol........bari sen devrilme.
Anlayacağın küçüğüm...;
Mecburen sen de katlanacaksın,
Bu hayatın anlaşılmaz tuzaklarına.........
Sana miras olarak sadece
Dile gelmeyen hasretler
Durup dururken kalbe düşen hüzünler
Ve
Hayatın boyunca, ölümcül bir hasreti kucaklayacağın,
Ruhsuz kareler bırakıyorum.......
Yaşarsan eğer, bu hayattan başka bir şey bekleme..........!
Kader, çile ağlarını daha biz dünyaya gelmeden,
Örmüş zaten.
Seçeneğin yok,başım üstüne diyecek, çekeceksin
Sana huzurlu, güvenli bir dünya bırakmayı,
Mutlu olmanı, ne çok isterdim.......
Bir gün bunun ne kadar zor olduğunu sen de görecek,
Bana hak vereceksin.
Sabırlı ol.
Sabrettiğin sürece kazanacaksın
Yoksa...................!

Dualarım seninle..................
Allah yardımcın olsun

27.11.2008

Şiiri Ekleyen: Abdul Kadir Çelik