Evlad-ı Fatihan Şiiri - Sezgin Şen

Şimdi hangi güç çıkartabilir beni bu topraklardan,
Vatan diye kan akıttığım diyardan,
10 Asır önce başladı bu destan,
Kimi yerde ateş, kimi yerde kor oldu,
Sanki Anadolu dan gelme Köroğlu,
Dalgalanmadıkça her evin direğinde bayrak,
Hiç kendini yorma, böyle olduğu gibi bırak,
Neyi beklemektesin hala, Neden
Ne zorluklarla kazandı bu toprağı, Deden
Fatihin İstanbul’u fethettiği, Beden
Sakarya da yırtıp attığındı sana biçilen, Kefen
Şimdi kim giydirebilir bana bu kefeni, Neden
Yırtıp atmadım mı bu bezi kendi elimden,
Çoğu yerde yasaklansa da dilim, bedenimden,
Hangi yasak ayırabilir benim dilimi, bedenimden,
En az 5000 senelik tarih gibi gemiden,
Yeniden doğacaksın yeniden,
Sende geçe bilirsin, geçilmez denen kaleden,
Sende yazabilirsin, yazılmaz denen tarihi kaleminden,
Biraz kandan,
Biraz Balkandan,
Türk öğün, çalış, güven,
Soydaş, muhacir, göçmen yada Türkmen,
Hepsi aynı ırkın bir evlatları,
Diyarı balkanın canlı hatıraları,
Emanet kaldı sana bunca vatan,

Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Evlad-ı Fatihan…