Evina Berfin Şiirleri - Şair Evina Berfin

Umutlarım imha tecritlerinde
Gölgelere sığınır oldu güneş
Süngü ucunda buz kesmiş yaralı aşklar
Kırmızıdan daha koyu
Kan revan …

ruhumda hazan,
yüreğimde kış başlamışken,
bedenimden bahar gitmiş

.......... başka zamanlarda, belki de başka yaşamlarda..... tükenmiş sevdaların günah hanesinde sorgulandığı mekanlarda,
ha yedi kat yukarı, ha yedi kat aşağı...

Günaydın sol yanından düşmüşlüğüm...
yastığımdaki söyleşim...
yazamadığım mesajların izi,
sıcak kahve soluğum günaydın…

Günaydın hiçliğim..

Yaşadığımız sürece en savruk kullandığımız şeylerden biride ne yazık ki zaman … Tıpkı sevgilerimiz, tıpkı mutluluklarımız gibi … Hep bir şeyleri erteler dururuz, oysa zaman ne ertelemeye gelir nede bizi bekleyen bir olgudur.. ve biz hep erteleriz … farkına bile varmadan aslında gecen her saniyenin ne kadar yaşamsal değeri olabileceğini ve sonrasında bir ömür taşıyacağımız acılara kendimizi bile bile prangalı mahkum edişimizi …



Şimdi bu yazıyı okuduktan sonra, çıkın ve sevdiklerinize onları ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin hem de bir tek saniye bile beklemeden, çünkü bir tek saniye sonrası bile çok geç olabilir …

vurgun yedi yüreğim
lacivert bir gecenin yarısında
şiirle dillendi
yüreğe aktı en durusu sevdanın
ve özlemler pesi sıra
yanıyor sol yanım

bir tufan
bir asi ruzgarki
dayanmaz multeci yuregim
savrulur gider

isigini kaybetmis gozlerinde

şimdi ben varım sensizliğin en orta yerinde
sen varsın,
bensiz yoksulluğunun en ince telinde
biz varız
sevdanın en yaşanası renginde

icimde bir sey koptu
bir mavzer patladi yuregimde
bu gece...
son cirpinislari
son soluklari
icimden yar gidiyor

Canimm
icimdeyken ozlemim
yakinimdaki dokunmazligim
icimin en duru rengi..

ne oldu bize...?

Cesaret diye onune,
tum mavilerimi,
ve
ona yasam haykirisi ile uzanan
yuregimi sersem...
Sunsam,