Dün bir kenar mahallede dolaşırken
o evin önünden geçtim
çok gençken gittiğim evin.
O eşsiz gücüyle Eros
burada yakalamıştı bedenimi.
Ve dün
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
'Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,
aynı mahallede kocayacaksın;
aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma-
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
öyle tükettin demektir bütün yeryüzünü de.../...'
Böyle demişti Kavafis bir başka şiirinde. Derinde bir acıyla ve hüzünle. Oysa yukarıdaki şiirinde nostaljik bir tür haz ve mutluluk var. İnsanın çelişkisini şairin yansıtma becerisi bu...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta