En korktuğum
ve hafızamdan silemediğim rüyalarımdan biri
bir anda salonumuzda beliren
ve odadan odaya beni kovalayan
bir erkek arslanla yaşadığım cinnetti.
öyle oransız bir korku ki!
ormanda kaçsan ondan
hani bir derece mantıklı olur.
Koskoca bir ormanda bir Arslan peşinde;
eh normaldir.
ama insani boyutlarda bir evde
salondan koridora, odalara peşinde olunca
insana cehennemi tattırıyor.
son noktada
daldığım odanın perdelerine tırmandığımı hatırlıyorum.
ve kapıya çevirdiğimde bakışlarımı
içeri dalıp, bana doğru, yelelerini sallayarak geldiğini! ..
nasıl da tavana kadar tırmanmıştım
o perdelere tırnaklarımla tutuna tutuna! ..
tam o anda uyanmışım...
eminim o gün bana hiçbir şey
bu rüya kadar zor gelmeyecekti.
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 21.9.2006 10:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!