Ev çı berfe lı ser serê me, Demsal Havîne
Hînêjî bı agırê evînê me kûr dı şewıtîne
Êvara Tebbaxê bû em hatın ba hev
Eşqa esîl lı me barîya û lı me bû şev
Dıbê qey babîsok çêbû keçıka mamoste
Fırtoneya evinê jı dılê mın hatıbû dılê te
Ma nayê bîra te pıştî roj avabûnê
Ez û te bılîndar dıbûn jı bo evînê
Me hezkırın veduxwar bı qedıha nalînê
Tu zanî wexta em dıgerîyan jı bo hêlînê
Em hındane yan jî serpêhatîyê meyî şeng
E dıbê herdûnejî keçıka xwuşık û çeleng
Emê bı cerbinın evina xweyi kevn
Bıra hınki jê bı mede me bı deyn
Lı ber vî kendalî gellık însan dısekının
Gotın û sıtrana dawî nabêjın û dıfıtılın
Disa havîne lı ser serê me kulyê berfa sıpîne
Kurkê Kelê hînêjî bı agırê evînê kûr dışewıtîne
Şerif dıbêje kevırê lı ser dı nivisi hûwwel-baqî
Kêlka mezelê mın û te bû, jı me stend hevaltî
Kayıt Tarihi : 30.6.2009 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çıroka vê helbestê; ne wun bıpırsın, neji ez bêjım. Bu şiirin hikayesini; ne siz sorun, nede ben söyleyeyim.
TÜM YORUMLAR (1)