di zelaliya axa xwe de bû
mîna dilopek baranê dihate xwarê ji ewrê tarî
bi xemgîniyek hatibû xemişlandin
ji çavan kil dibariya...
di dil de germahiya evînê,
li hember têkçûyîna disekinî,
li pişta wê barên giran giran,
>Gidişinle Agrı güneşe küsmüştü
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Devamını Oku
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Ger evîn nebe mirov dike xwe çi bike...
Şalê Yezdan 'bêxêran'wergerîne ser xêrê....
Bi hêviya berz û pîroz..
Birayê ezîz û mîhrîban...
ev helbest ji bo hevaleke bêxêr hatiye nivîsandin.........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta