di zelaliya axa xwe de bû
mîna dilopek baranê dihate xwarê ji ewrê tarî
bi xemgîniyek hatibû xemişlandin
ji çavan kil dibariya...
di dil de germahiya evînê,
li hember têkçûyîna disekinî,
li pişta wê barên giran giran,
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Ger evîn nebe mirov dike xwe çi bike...
Şalê Yezdan 'bêxêran'wergerîne ser xêrê....
Bi hêviya berz û pîroz..
Birayê ezîz û mîhrîban...
ev helbest ji bo hevaleke bêxêr hatiye nivîsandin.........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta