di zelaliya axa xwe de bû
mîna dilopek baranê dihate xwarê ji ewrê tarî
bi xemgîniyek hatibû xemişlandin
ji çavan kil dibariya...
di dil de germahiya evînê,
li hember têkçûyîna disekinî,
li pişta wê barên giran giran,
li aliyek wê mirina rûreş,
li aliyê din şewata evînê....
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şalê Yezdan 'bêxêran'wergerîne ser xêrê....
Bi hêviya berz û pîroz..
Birayê ezîz û mîhrîban...
TÜM YORUMLAR (2)