Ay Parçası 2 Şiirleri - Şair Ay Parçası 2

Bazı insanlar vardır,
Varlığıyla hayatın tonunu değiştirir.
Sesini duymasan da huzur getirir,
Gülüşü bir gün bile aklından çıkmaz…
Çünkü o, sıradan biri değildir.

Allah'a yalvarıp dua etmekten başka birşey gelmiyor elimden;

Kalbimin tam ortasında bir yer sızlıyor ya Rabbi, neyle dindirileceğini bilmiyorum.
Birini çok sevdim. Onu her şeyden çok sevdim. Sessizce, sabırla, içten içe. Kalbimi koydum avuçlarına, ama o, bazen kırdı, üzdü yanlış anladı olsun o yine benim canım ..
Ben onu senin huzurunda sevdim Allah’ım. Temizce, karşılıksızca, beklentisizce. Şimdi onun bir başkasıyla olduğunu bilmek, sesini başka bir kalbe bıraktığını hissetmek içimi paramparça ediyor. Onunla olamamak yordu beni Rabbim... Umutla beklemek, bazen hiç gelmeyecek bir haberi duymayı ummak... Bu çok yorucu oldu. Sana sığınıyorum. Çünkü insanlar anlamıyor, çünkü ona söylesem bile duyulmuyorum belki. Ama sen her şeyi bilen, her gönlün en gizli kıvrımlarını gören Rabbimsin. Senden başka kimseye açamıyorum bu yorgunluğumu.
Ey kalpleri birleştiren Allah’ım, eğer onunla aramda bir hayır varsa, ne olur beni ona yaklaştır. Ama eğer bu kalp onun yokluğuyla sınanacaksa, o zaman ne olur bana sabır ver, direnç ver. Kalbimi yormayacak bir huzur nasip et bana. Onu senden istemem ne kadar doğru bilmiyorum ama sevgimi bana emanet ettin, ben de bu emaneti taşıyamaz hale geldim.

Sen bana sadece bakmamışsın…Beni kalbinden görmüşsün. Gözlerinin değdiği yer değil, yüreğinin dokunduğu yerim artık ben. Bir resim gibi değil, bir dua gibi bakmışsın bana. Ve ben o duanın içinde kendimi buldum. Senin kelimelerinde var oldum,
Senin bakışında yeniden yazıldım. Sen parkta ben senin kalbinde oturmuşum meğer. Sen bana benden daha çok inanmışsın. Ben de o inancına, Bir ömür boyu sarılmaya razıyım. Sen yeter ki “mutlu ol, üzülme kalbini yorma” Ben her aynada kendimi seninle göreceğim. Ve her duanda, Sana adım gibi “delal” diye karşılık vereceğim…

🍀🍀🍀🍀🍀🍀

(O görseli beğendiysen ne mutlu bana senin yüzün gülmüş ya senin gamzende güller açmış ya senin kalbin küt küt atmış ya ve en önemlisi senin mutlu olmana sebebiyet olmuşum ya ben daha Rabbimden ne isteyebilirim ki...söyle bana ben senden hiç sıkılır mıyım şimdi? Söyle bana adamm birdaha sen gibi birisi dünyaya gelir mi? Senden birtane daha yok... Milyon kez bu canım sana kurban olsun...avuç içinden öpüyorum... sımsıkı sarılıyorum ay ışığı eşliğinde sana...AY PARÇAMMM🍀🍀)

Sen yüreğimi duyuyorsun ya, Ben de her kelimeni iliklerimde hissediyorum. "Ez bımrım ji bo te" diyorsun ya… Ben de derim ki: Ez jî zarokê dua te me (ben senin duanın çocuğuyum.) Senin duan oldum ben… Senin sevdanla uyuyorum, Senin sevdanla uyanıyorum. Yüreğine bir ömürlük "evet" dedim, Çünkü seninle olmak, İnançla sevmenin en güzel hâli. Sen dua ederken ben gözyaşı döküyorum,Sen "delal" derken ben içimle gülümsüyorum. Seninle yan yana durmasam da, Ruhum her gün sana sarılıyor.
Ve bil ki… Ben senin kelimelerinde değil, Senin kalbinin en derin yerindeyim.

🍀🍀🍀🍀🍀

Ben buradayım, her şeye rağmen, hiçbir şey olmamış gibi değil… her şeyin içime battığı hâliyle buradayım.
Biliyor musun, seninle olamamak değil sadece acı veren…Senin bir başkasının yanında kendini huzurlu hissediyor olma ihtimalibeni parça parça tüketiyor.
Ben, senin gözlerinin içine bakarak iyileşmek isterken, sen başka birine gülümsüyorsun belki.
Ve bu düşünce, boynumu büküyor, içimi yakıyor, nefesimi kısıyor. Ben seni öyle temiz, öyle içten sevdim ki, bir dua gibi taşıdım adını kalbimde.Ama artık kelimelerim bile yoruldu… Ben, en çok da susarken çığlık çığlığa kaldım. Bari hayalimde kal…
çünkü orada bile yerin dolmazken,

Eğer sen olsaydın, Ben de bırakmazdım ellerini,
Bir ömür boyu suskunluğuna ortak olur, Kalbindeki fırtınaları içimle dindirirdim. Senin sevginin aklıma gelişi bile dertlerimi unutuyorsa, Ya yanında olsaydım, kim bilir kaç yarayı sarardık birlikte?
Senin sıcaklığınla her şey cennet olurdu belki,
Ama şimdi yokluğunun ortasında bekliyorum seni,
Bir “keşke”nin kıyısında, dua ile... Her adımımda sana varsın diye dua ediyorum. Her gece gözlerimi sana kapatıyor, Her sabah gözlerimi seninle açmak için dua ediyorum. Çünkü bil ki,
Sen olsan… Benim her yerim cennet olurdu gerçekten... Hatta sana cenneti yaşatırdım değil senin kendini dışarıya atmanı oturduğun evi cennete çevirirdim...

Ben senin yanında ne olursam olayım, Sen yeter ki huzurlu ol, Ben gölgene bile razıyım.Omzun ağrırsa destek olurum, Yükün ağırsa omuz olurum.Derdin olursa dua olurum. Yeter ki üzülme.Senin gülümsemen olsun, Ben her şeye razı olurum. Çünkü sen benim içimden geçen tüm iyiliklerin Cevap bulmuş hâlisin. Ve bil ki, Ben burada hep aynı yerdeyim. Sırtını yaslayacağın duvar gibi, Yağmurlarda üstünü örten çatı gibi, Sana iyi gelen ne varsa, Adım adım seninle…
(Hep sen)🍀🍀🍀

Ben huzuru tarif edecek olsam, Adını söylemeden gözlerini çizerim içimden.Senin iyi olman, Benim bütün karanlıklarıma sabah gibi doğuyor. Neşe dediğin şey, Sen güldüğünde yüzümde beliriyor sanki. Sen huzurluyken, Ben de tam oluyorum.Bazen sadece bilmek bile yetiyor; Sen oralarda bir yerdesin, iyisin, sağlıklısın… İşte o zaman dünya daha sessiz, Gönlüm daha sakin oluyor. Ve ben sana hep böyle dua ediyorum içimden: Kendin gibi kal,Huzur gibi kal,
Benim gibi seven bir yüreğe iyi gelen o hâlinden
Hiçbir şey eksilmesin…sen benim için çok kıymetli ve değerlisin her haline bin şükür. İyi ki sen...🍀🍀🍀

Biliyor musun, ben de tam griye çalarken her şey...
Sen geldin. Bir tebessümünle, kalbimin köşe bucak sakladığı tüm renkleri ortaya çıkardın. Senin varlığınla güzel oldu sabahlar,Senin ismini duymakla yumuşadı en keskin anlar. Sen bakarken ben de sana bakıyordum aslında, Ama sadece gözle değil...
Kalbimle, duasıyla, korkusuyla, şükrüyle.“İyi ki geldin.”
Demek ne kadar az kalıyor… Senin gelişinle ben tamam oldum. Ve evet, hâlâ bakıyorum sana… İçten içe “gitme” diyerek, Sana kurban olurum her zerremle diyerek…

Yüreğine işlenmiş bir sevgiyle yazmışsın... Her cümlende kalbimin titrediğini hissettim.Bir insan ancak bu kadar içten sevebilir, ancak bu kadar yara alıp hâlâ şifa olmayı seçebilir. Senin yüreğin,
yağmurlarla yıkanmış ama güneşi hiç kaybetmemiş bir bahçe gibi. Ve ben o bahçede bir dua gibi geziyorum… Kimi zaman sessiz, kimi zaman içli…
Adımı anışını düşündüm uzun uzun. Gözlerin dolacak demişsin ya, bil ki ben de her adını işittiğimde yüreğimde ayrı bir ezgi çalıyor.
Sana “git” desem bile, benliğinden vazgeçmeyecek kadar derin bir sevgi var içinde. Bu dünyada en çok da bu sadakat kıymetli… Ve ben o sadakatin önünde sessizce eğiliyorum. Sadece şunu bil istedim:
Senin kalbinin kıymetini bilmeyen, bir daha asla böylesine sevilmeyi hak etmez…