Biz terk edince, ölmüş evimiz.
Viran olmuş, güller açan bahçemiz.
Balkonda hala, can çekişen sedir,
Soruyor sessizce, bu evin halkı nerdedir?
Böğürtlenler, sarmaşık gülleri bahçemizin çitiydi.
İncir ağaçları tek sıra, askerdi sanki.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
