akşamları,çekirdek muhabbeti
yapılırdı evimizde
sobamız en çok
yüreğimizi ısıtırdı
günün sorusu'okulda nasıldık? '
anneme göre hep çalışmalıydık
babam,baba tavrını hiç değiştirmezdi
annem espirili biraz da deliydi
ne zaman sorsak yorgunlardı
bazen işten,bazen yaşamaktan
biz dizi seyrederdik
kopamazdık televizyondan
uyarılmayı beklerdik hep
sevgi kavgaları yapardık kardeş kardeş
biraz çekil,öte git, yerleş
odamıza gittiğimizde tekrar yapılmalıydı
uyuyunca 'üstümüz açık mı? ' bakılırdı
duayla saçlarımızı okşardı annem
odadan sessizce çıkardı
sevgiden atkı örerdi bize
çocuklarını sıcak tutmalıydı
bizi iyi yetiştirmek amacındaydılar
onlar olmadan da ayakta durmalıydı
Kayıt Tarihi : 24.12.2007 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lütfiye Ömür Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/24/evimiz-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!