Soldum
kireç gibi yüzüm şimdi
kanım benim
kocaman bir yürek olan evimizden
akıp gidince sen
nasıl dağladım ekşiliğimle
nasıl deldim
kamaladım dilimle
başka ne olabilirdi ki
dayanır mıydı
olsaydı
yedi kat çelikten
yiğitim ya
dik başlıyım ya
aşkın kanamsı
boğamaz sandım beni
evimiz
o yaşam fabrikası
artık bir ören yeri
31 aralık 96
Umut GermeçKayıt Tarihi : 7.2.2010 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!