Bu belki sana yıllardır yazmak istediğim mektuptu.
Belki ilk ve son mektubumdur. Kim bilir.
Sen yıllardır evimi süsleyen kadınsın. İlk seni gördüm, bu yıllarca beraber olacağım kadın dedim kendime. Sen benim hayallerimi süsleyen kadındın, evimi süsleyen çiçek oldun.
Seninle çook güzel günlerimiz oldu. Sen bunları yılların yorgunluğuyla unutsan bile benim her saniyesi aklımda. Hangisini anlatsam sana, birlikte ilk gezdiğimiz yerler, gittiğimiz denizler sonra çocuklarımızın mutluluğu tek tek. Onların okumaları, birer birer kuş olup uçmaları. Başlangıçta iki kişiydik, yine iki kaldık evimizde.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
