Bu belki sana yıllardır yazmak istediğim mektuptu.
Belki ilk ve son mektubumdur. Kim bilir.
Sen yıllardır evimi süsleyen kadınsın. İlk seni gördüm, bu yıllarca beraber olacağım kadın dedim kendime. Sen benim hayallerimi süsleyen kadındın, evimi süsleyen çiçek oldun.
Seninle çook güzel günlerimiz oldu. Sen bunları yılların yorgunluğuyla unutsan bile benim her saniyesi aklımda. Hangisini anlatsam sana, birlikte ilk gezdiğimiz yerler, gittiğimiz denizler sonra çocuklarımızın mutluluğu tek tek. Onların okumaları, birer birer kuş olup uçmaları. Başlangıçta iki kişiydik, yine iki kaldık evimizde.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
