Evime Şiiri - Mustafa Şehit

Bir pençe var görünmez
Bir pençe izsiz
Her karanlıkta yakamdan çekiştirir
Ne gömleğimde yırtık ne göğsümde yara
Bir pençe ki bilinmez

Ne dünde küçüğüm ne yarında büyük
Ne kendimdeyim ki bu ağız benim
Konuşurum konuşacaklar azaldıkça
Sözlerim benim değil ki bu düşünce benim
Sözlerim konuştukça üstüme yük

Zorlama beni sana doğru
Sıkılıyorum
Zorlama herkes ille de sen değil
Her yer ille de senle olacak değil
Bir evsin sen altı üstü
Bir ev
Bir ev tahtaların sıcak yaslandığımda
Bir ev kapıları kırlara açılır
Kırları özlemedim zorlama
Yağmurları özlemedim
Dereleri coşkun ve haylaz
Çocukları coşkun ve haylaz
Bir sokaksın altı üstü
Çağırma beni
Zorlama özlemedim

Bir pençe var pervasız
Bir pençe ki gücüm yetmez kudretli
Her karanlıkta yakamdan çekiştirir
Ne gömleğimde yırtık ne göğsümde yara
Bir pençe ki cisimsiz
Gözlerimi kapatırcasına iri