Mahalede kıra uçuk ev vardı
Komşular sabır et evin olcak
Yavaştan başladım temeli atım
Oğlum var oynaycak önünde
Yavaş yavaş taş getrdim ev biti
Kurtulduk kıradan ev kendimin
Nasip oldu gidecektim uzağa
Almanıya çıktı kalmadık burda
Telfon ederdim annam evdeydi
Bıraktık çocuk var yaramaz olmuş
Ayrılık olmuyor annam da gelsin
Yaptım kağıtları geldi çocuklar
Küçük geldi evim büyuk aradım
Annam çok darıktı ben de yalvardım
Ağladım olmadı yalvardım annam
Oğlum çok büyüdü ayrı durmuyor
Annamı anası bilse ne yazar
Gidecek o annam durmadı burda
Sekiz yıl burada ne çabuk geçmiş
Annam ayrılırken çok ağladı gör?
Kayıt Tarihi : 5.6.2014 11:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÖNCEDEN EV YOKTU SIĞINTI SANKİ EV YAPTIM OLMADI GELDİK BURAYA ÇALIŞTIM ÇOK ÇABA HARCADIM BURDA KİMSEYE MUHTAÇ OLMADIM BURDA ÖZ ELİM ÖZ MALIM MUHTAÇ DEĞİLİM? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/05/evim-olacak.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)