Hiç unutmuyorum,
Bir perşembe günü saat 3 suları.
Bir kafede oturmuş onu bekliyordum.
Sonra hiç tanımadığım sen,
İzin dahi almayıp karşıma geçtin.
Elini uzatmıştın samimiyetle,
Havada bıraktığım elin ve gülüşün.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta