Evim Gitti Şiiri - Esat Erbil

Not: Halk dili ile yazilan bir siirdir
Evim gitti satıldı,
Çoklar bize katıldı,
Avrupa ya gitmekçin,
Bacı kardeş atıldı.

Songül kalmadı bana,
Kadar kıydı O cana,
Hep evimiz dağıldı,
Düştük yandan bir yana.

Dayanmadım bu hala,
Can gitti nedim mala,
Harap dostun yüzünden,
Belim bağlı ALLAHA.

Bir döndüm birde kaçtım,
Sonda pişmanlık biçtim,
Evimin gülü soldu,
Bağrımda yara açtım.

Kaldı öksüz uşaklar,
Durmaz gözlerim ağlar,
Son pişmanlık el vermez,
Veren oldu hep bağlar.

Harap dost ceyip aradı,
Bildim kastı paradı,
Çok ucuz beni sattı,
Gönlüm para paradı.

Avradı razı ettim,
Bir sürü borca battım,
Öz elimden öz evim,
Bilmeden harap ettim.

Kimse derdim almadı,
Yarama Çar bulmadı,
Vatan sevmekten başka,
Bana bir yol kalmadı .

Kimse yurdun salmasın,
Satılan ev almasın,
Her kes yurdunu sevsin,
Ordan uzak kalmasın.