Tek özgürlüğüm; Evim...
Sadece orada sonsuz özgürlük var,
Beni izleyen sadece aynalar ve duvarlar.
Evim;
Sınırların sona erdiği,
Ayıpların örtündüğü,
Acılarımın bitip düşlerimin başladığı.
Evim;
Dostların fütursuzca çat kapı geldiği,
Duvarlarından
Kimi zaman kahkahaların,
Kimi zaman göz yaşlarının yükseldiği.
Evim;
Benim kim olduğumu herkesten daha iyi bilen...
Ama yinede konuşmayan...
Hayatın evim olmasını diliyorum bazen,
Aynada solan yüzümü izlerken,
İçim böyle rahat, herkesten uzak...
(Aralık 2003 / İstanbul)
Canan PalabıyıkKayıt Tarihi : 2.9.2004 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
tek özgürlügüm
ve ozgürlük icindeki mahpushanem...tebrikler dost
Sonsuz sevgi ve muhabbetle....
Abdulvahap Yıldız
TÜM YORUMLAR (4)