Evim Şiiri - Ahmet Kemal

EVİM AŞKIM

Bu acı hiç bitmeyecek
Bir çift göz bir çift dudak
Bak neler söyler sana
Geçip giden zaman
Ve o zamanın yakıcı nefesi
Kan rengi gülüşünün işkencesi
Bir gün olur uzar gider yıl olur
Akşamın gözleri kalmıştır pencerede
Kasımpatılarının gözyaşları tutar gökyüzünü
Oralarda sabah tez canlıdır
Evlere güneş misafir olur
Aşksızdır görünen o ki yollar
Sözcükler yuvarlanır kayalardan
Anahtarlar evlerde bekler şenliği
Işık ışık yağsın üstümüze aşk
Ev mutluluğun merkezidir
Düşünce buysa duygular doğru yöndedir
Başka kenteler gitsek hep duvarlar yıkık
Sevgilimsin güzelimsin en güzel yanım
Adresimsin sen işaretlenen yerim
Uzat saçlarını yıkılsın köhne eserim