Dün sabah evimin önünden geçtim
Lâl olmuş dilleri konuşmaz evim
İlk aşk, ilk sevda ilk göz ağrımdı
Kör olmuş gözleri görmüyor evim
Ne çok sırrım mahremim var içinde
Sevgi, saygı, vefa vardı içinde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
[Kapısını çaldım
Açan olmadı
Yıllar sürdü yalnızlık
Önünden geçen olmadı
Bir bardak su veren olmadı
Acılarımı ölçen olmadı
Derdi canıma işledi, baba ocağının.. ]
Duygulandıran dizeler... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta