Evim Şiiri - Yaşar Akbaş

Dün sabah evimin önünden geçtim
Lâl olmuş dilleri konuşmaz evim
İlk aşk, ilk sevda ilk göz ağrımdı
Kör olmuş gözleri görmüyor evim

Ne çok sırrım mahremim var içinde
Sevgi, saygı, vefa vardı içinde
Bende şaştım şu dünyanın işine
Hisleri kaybolmuş suskundu evim

Evim buz mu tutmuş fark etmez beni
Yanında semtinde istemez beni
Hiç böyle değildi dinliyor kimi
Bunamış m ı acep tanımaz evim

Kör oğluna Çamlıbel’i ne ise
Koç Köroğlu Çamlıbelsiz hiç ise
Yârsiz devran haram ise zül ise
Seni yârli istiyorum ey evim

Bilirim topraksın hislerin yoktur
Hissi olanlarda kötülük çoktur
Sonunda nedamet, pişmanlık boldur
Sevdamı gönlünde sakla be evim

Bilsem ki nedamet hislerin vardır
Beklerim yıllarca şahsımca kârdır
Zıtlığı ayıran küçük bir zardır
Arz ettim halimi darılma evim..