Evi Özlüyor Şiiri - Asuman Susam

kederli bir yağmur bulutu
evini özlüyor
evini bilmiyor
yersiz yurtsuz göçmen ruhun
içi acıyor.

gecenin gizemli yurtluklarında geziniyor
toprağı kucaklayan ağaç olmayı düşlüyor
dünya öfkesini kusan ejderha
o, sular kabardıkça aya yaklaşıyor.

bulutunu arayan tarihsiz su…
sabır, yokluğun mağarasında dinleniyor
bozkır sesi biriktiriyor kuyu
içinin katısını derinlikle sınıyor.

toprağını özlüyor; toprak bunu bilmiyor
su, yükseklerden sılasına düşmek istiyor.

akatalpa / mart 2008