Evhamlı Kuşlar Şiiri - Önder Karaçay

Yüreğinde merhamet taşıyan her insanın içinde bir serçe yavrusudur yaşam
Her kanat çırpma mücadelesi zamanın acımasız dişlisinde biz iz

Gökte görkemli/yerde evhamlı

Yalnızlık eski bir zaman tablosu, anlatabilmek ise yalnızlığın ıstırap veren manzarası

Minik bedenleri ürkek ve şaşkın , küçücük pençeleri tutunduğu dala kelepçeli
Soğuklar titretemez serçe çizen bir ressamın ellerini

Hayatta saklayabilirler mi canlarını küçük bir resme sığdıkları kadar

Yaşam bu kadar acımasız
Ve
Kimsenin uğramadığı kadar ıssız
Kuşlar kanatlarını bir yelpaze gibi kimin için sallıyor yarınsız

İnsanın insana yüklediği ağır yükler altında ezilenler için
Ne ifade eder?
Minik bir serçeden ders almayan insana
Davet ediyor zulme karşı isyana

Dünyanın insan kaynaklı keşmekeşini, bohem mendebur halini bir kaygıya taşımadıktan sonra
Acımasız değirmenin dişlerinde öğütülmüş olmanın, un ufak olmuş olmanın ne anlamı kalır
Bir serçe kadar yüreğe sahip değilse insan

Ne anlatabilir ki bu satırlar zamana
Korunaklı ve aynı zamanda bir o kadar da vahşi olan insana

Tedbirsizliğin çıbanı inşaatlar insanların üzerine çöktüğünde beton molozların altından elini uzatıp hayata tutunmaya çalışan bir çocuk kurtarılsa bile annesiz/ babasız tutunabilir mi hayata ve kanata!