Dünyanın kemir(il) diği günü
onu varoluş havzasına yatırdığın
söyle!
saplantılarının getirisi mi senin
kendinin...
çaba çapalamalarının mı toprağa -çakılan her sadme- yoksa;
götürüveresi alıp,
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
memelilik sürecinin dinozorlara varan süreciyle bir bağıntısı olan bir şeyse bu, ileride barışı imzalar. yani miras kalan dünyayı miras almak ille de kendine yetememek değil anlamında örnek.. zaten Tanrı denen* esas bu değil midir. ama enerjiyi, zerafeti bazı elit insanların payesine vermek fikri en yanlışı, batıl olanı, misal .. vice versa ...
aşk açısından, gene içine bakmak gereği ...
ancak denizi geçenler de göle gelip boğulabiliyor.
bilinci inanca yerleştirmek belki de azmi temel ve önemlisi ebedi doğal kılandır
*enerji & madde birbirine dönüşümlülüğü, 'denen' kelimesinin hangi bilinç düzeyinde dendiğini belki açıklayabilir. sen biliyosun, olası bazı düşünülmeden yakarılan hassaslıklar adına ama genelden dedim.
güzel ve düşündürücü yoruma teşekkür ederim sevgiler Nisan
en güzel günler
İnsan kendisiyle barışı imzalarsa belki birgün evrensel olur... Ama doğanın en vahşi ve en kendini inkar eden yaratığı insanken bu zor görünüyor..
Sevgilerimle..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta