Evet: Korkuyorum Şiiri - Hıdır Özkan

içimde bi türlü büyütemediğim çocuk var.
dunyamda milyonlarca olgunlaş-(mış) içi hamlar....
ağlatacaklardı elbet, ben inandıkça....
elimden tutan bi babam da olmayınca...

hep doğruyu bilenler! çıktı karşıma...
öğütçüler-öğütücüler.....
gözlerim güldükçe: 'sen hala büyümemişsin dıyenler'...
içindeki çocuğu yıyenler....

evet:
karanlıktan korkuyorum....

evet:
gökgürültüsün de....

ama:
en çok sizlerden korkuyorum...
-söz verip, hayal kırıklığına uğratanlardan..
-can yakıp afedersin dıyenlerden...
-seviyorum deyip, kalp katillerinden...

son nefesini vermeden;
bi önceki aldığın nefes arası kadar kısa değil mi ömrümüz...
daha niye o zaman birbirimize kötülüğümüz...

sütü bozuk dedik bu dünyanın...
mayamız ondan tutmadı belki de...
ayarı olmayan bu düdüklü tencerede...
belki de ondan özleşmedik,kötüleştik...