Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
On dört Eylül çek Salı, sular taştı yine.*
**
“Evet”, geldi sonbahar, pek bıkdınız benden,*
“Evet”, dedim bin kez ya, “of ' yeter be senden.”*
**
“Evet”, dost af buyurun, gonca nakarat söz,*
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta