Evet, Dostum Şiiri - Emirhan Cesur

Buruk buruk merdivenlerin,
Kırılmışsın dostum,
Yıkılmış duvarların,
Paramparça balkonların,
Tepesi sıra çıkıp yukarı,
Aşağı atlamışsın.
Yorulmuşsun dostum,
Ezip çiğnediğin,
Arşa çıkan köprü,
Yıkılmış.. Kırık camların,
Etrafında yürümüşsün,
Kanamışsın dostum.
Yürümez olmuş ayakların,
Duymaz olmuş kulakların,
Ben de yoruldum dostum,
Kanadım kilden olacaktı,
Ne bu bal mumu?
Yanıp yıkılmışım,
Sen de öyle dostum.
Bu arayış,
bu ilerleyiş,
bunlar yıktı bizi dostum..
Bir bacağın kırık,
Sonuna,
Ya da başlangıcına koşuyorsun.
Açılan kapıların bir bir,
Kapanıyor kaldırımlarına..
Kaybolmuş musun,
Sona ulaşmaya çalışırken,
Kaybolmuşsun..
Eminim yorulmuşsundur dostum,
Kırılmıştır artık iki bacağın,
Usanmışsındır artık,
Bıkmışsındır ilerlediğin sapaktan,
Eminim..
Kırılmışsın dostum..