Evet Büyümedim Çocuğum Ben

Evet büyümedim çocuğum ben

Yaşım olsa da kırkaltı, evet daha çocuğum ben.
Baharda yakalamıştım gülen yüzünü ve gözlerini.
Masum duygu dolu bakışların beni bağladığında,
Senin gözlerinde kaybolmuştum, tanıştığım o gün
Sen tanrı ve teknolojinin en güzel armağanısın
Bakışların gülüşün ve gözlerin çok etkili ve sihirli
Sen yüreğimin dili oldun, gönlümün gamzeli teli.
Sevda tohumları kök saldı yüreğimde, bil ki o gün.
Gönlüm şenlendi baharda, tabiattaki varlıklar gibi,
Her sabah, sesin kulağımda olmasan da yanımda yar.
Bir yara var içimde, başından sonuna sana çıkar yol.
Her düşüncemde her duygulanışımda senin sesin var.
Her uyanışımda hayalimde sevgiyle gülen o yüzün var.
Benim ruhum senin kişiliğin ve karakterinle dans eder.
Bana benzediğinden, sensiz olan ruhum seninle yaşar.
Sen yanımda yokken de seni sever benim bu gönlüm.
Sen yokken, senle yaşamasını bilir bu çocuksu kalbim.
Sen oldun bana kor, sana yazdığım şiirlerimdesin yar.
Sana söz verdim, sigarayı bırakacağım, bekle de gör yar.
Sözüm namustur, sözüm senettir, yoksa vermezdim söz.
Yine söz verdim, bir daha seni hiç kırmayacağım diye.
Verdiğim sözü tutmak için yardım et bozmak için değil.
Evet duygusalım, çocuksuyum büyümeyen çocuğum ben.
Doğrudur sevdim mi çocukça severim, koklarım öperim ben.
Ölünceye kadar severim, hiç büyümedim hep çocuğum ben.
Öldükten sonra bile, çocuk gibi saf ve katışıksız olacağım ben.

12.05.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi