Odamda yalnızım.
Katıksız, sadece seninleyim.
Başımda, kocaman sancılarım var, delici uykusuzluklarım...
Gözlerimde sen, delicesine...
Eşini daha önce görmediğim bir ninnisin adeta!
İlk defa biri için akıttığım inci tanelerim
Ve sarsıldığım dakikalarımsın...
Susmuyor, konuşmuyor,
Senin benim için söylediğin şeyleri seyrediyorum, ara – ara.
Hareketsiz.
Durgunum.
Yine, art niyet yok sende, yine safsın, yine parçalandığımsın.
Tüm uçuşan hayalciklerimi kandırıyorsun...
Nihayet, anladın beni.
Nihayet, dağıttın, üfledin kara yağmur bulutlarını...
Seviyorsun biliyorum.
Sevdiğini söylüyorsun.
Evet sevgilim, biliyorum, doğruyu söylüyorsun! ...
29/03/2001
Perşembe
08:14
İzmit
feaxx.com
732
Kayıt Tarihi : 8.12.2012 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!