Evet bendim, sesi soluğu kesilen
Ve yüzünden terleri tenine damlayan
Bendim evet dudaklarına her seferinde
Daha bir arzu ile öpüşler konduran
Seviyorum derken ağzından bir seviyorum daha çıkan
Ve herkeslerden çok seni kendime kadın belleyen
Bendim evet gece yarıları uykuya muhtaç günlerinde
Çıplak teninde fırtınalar koparan
Gidişinle hayalinden vurgun yiyen yine benim bebeğim
Konuşmak istediğim her anımda nefesi tükenen yine ben
Uzun bir tatmin anının ardından yığılıp kalan bedenlerimiz misali
Hatıralarla bir başına boşluktan aşağı düşen de ben
Kayıt Tarihi : 26.8.2005 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/26/evet-bendim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!