Evet Şiiri - Ahmet Sabri Cengiz

O masum alyanaklı kızın usanmadan sorusuna,
Kerem mi, Mecnun mu olmuş bilinmez dede ki.
Şimdi sen, bana hep soruyorsun ya,
Beni seviyor musun ?
EVET.

Yakışıklı genç artık hazırdı.
Aldığı parlak bir tek taş ve kırmızı güllerdi.
Kolayda değildi, kızardı azıcık da terledi.
Kız anlamış ve de farketmişti.
Soruyu beklemedi bile..
Mutluydu, biraz utangaç sesle..
EVET.

Toplanmış kalabalık, akraba, eş, dost.
Uzun bir masa, beyaz örtü, caf caflı iki sandalye,
Birinde güzel bir prenses, diğerinde yakışıklı bir genç.
Kırmızı yakalı babacan adam sordu.
İkiside haykırdı..
EVET.