Dostuma köz değmiş yakıp geçiyor gönül yarenini
Alıp çeke sim var bir ömür her dert kalesini
Savurgan değildi dostta sevgi birikimdi bir deniz gibi
Sarmalar benliğimi, özlemler içinde yükselişi çoğalır
Bazen kanatlanır melek yüzlü dost.
İç çekişlerinde içimi acıtan bir şeyler oluyor anlam veremediğim
Hal bu ki gözlerine bakışımda okuyorum her bir çilesini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim