Ever Rest Şiiri - Meryem Çat

İp kesmiş bağlanmış çığlıklarımı
Kan içinde şu an sese duyarlı tüm uzuvlarım
Kapat camı lütfen,
Çözmeden gevşet sesimi,
Gevşet ki aksın hayvanlığım odanın duvarlarına
Dört bir yanını boya terimle
Usulca
Ve öncesinde daha da ağır
El izlerimi sok aklına
Gör,
Sana bir okyanus birikmiş içimde!
Düşündüklerinden öte sana gelen sularımı izle
Ölümü göze alacak kadar
Derin
Heybetli
Korkunç
Ve
Sonsuz...

Boyum kadar dalgalarla giriyorum içine
Islak tüm kuramadığımız cümleler artık
Ağzından salyalar akıyor ağzıma
Anlıyorum,
Biz tek hücreliyiz

Yaktık tüm gemileri bu ıslak gecede
Magmanın ucuna dokunduk
Kimin umurunda meridyen farkı
Az daha gevşet iplerimi
Sonsuz dedik,
Tamamını çözme!

Morarmış deniz sularımı emmeye çalışıyorken dudakların,
Avuçlarına dolan tuzlu köpüğün taşmışlığında
Tüm nefes alan yerlerim
Gözlerim dahil
içindeyim!
Unutmam gördüğüm basıncı geminin kasıklarımda
Teninin bir köşesine yer eder nemli ruhum
Biliyorum

Biliyorum, biz
Biz uzayda denizi delip geçer gibi seviştik...