Eve Gidişin Şiiri - Tunahan Ermihan

Açtın kapıyı, yüzünde endişeli bir tebessüm,
Döndün ardını ve gittin
Şimdi sen yeniden gelene kadar
Ne güneşin sıcağı ne karın soğuğu anlamlı
Beden senden ayrı düştükçe harap, viran
Gün batsa doğmayacak, doğsa da batmayacak
İşte ilk adımın, evet gidiyorsun
Ben ardında garip bir hüznün içinde
Belki sana son bir kez sarılma ihtiyacı
Belki konuşulacak bir iki kelam daha
Kal diyesim var sana
Evinde bekleyen ana kucağın var
Yine sensiz bir akşamın ilk karanlıkları
Önce yüreğime çöktü gün ışığım
Sen gelmeden de gün yüzü haram esmer tenime