Eve dönüyordum:
Adımlarım yorgun sokaklara usulca basıyordu,
Uzanıp yatan yollar tamamen pes etmişti,
Ağaçlar yaşamak istemiyormuşcasına kıpırdıyordu,
Köpekler ‘hayat devam ediyor’ ritminde dolaşıyordu,
Duvarın dibinde bir adam insan gibi ayakta işiyordu,
Ben önümdeki gölgemi azraile benzeterek
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta