Eve Doğru Adımlar Şiiri - Ali İhsan Öztürk

Gün batımı yalnız bir adam ben
Yürüyorum masumca, usulca,sessiz
Eve gidiyorum kendimden habersiz
Bir ev ki o; hatıralarla dolu
Ama içi bomboş.

Vardığımda beni kimse karşılamayacak
Kapıyı kendim açacağım
Yemeğimi kendim hazırlayacağım
Televizyon en iyi dostum olacak
Yatakta kim bilir hangi yastıkla uyuyacağım
Belki düş bile göreceğim.

Sabah alacağım bir duş
Büyük bir zevkle hazırladığım
O enfes kahvaltı
Hiç kimse uğurlamayacak beni çıkarken
Yine kendimle başbaşayım işte.

Bu duygularla dolu olan ben
Yürüyorum evime doğru
Yürüyorum umutsuz adımlarla
Yürüyorum kendimden, emin ama kararsız
Yinede yürüyorum ya işte.