Yağmurda hep yalnız ıslanırım
Düşünce kendime yaslanırım
Emekli olunca uslanırım
Evden camiye, camiden eve.
Kendimi tasavvufa vururum
Kalmaz kibirim, kalmaz gururum
Her vakit en ön safta dururum
Evden camiye, camiden eve.
Sorunları hiç kafama takmam
Hiç kimsenin kusuruna bakmam
Namaz dışında dışarı çıkmam
Evden camiye, camiden eve.
Ya İsmail MALATYA kardeşim
Kafada saç yok, bak takma dişim
Kalmaz artık dünya ile işim
Evden camiye, camiden eve.
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!