Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tevekkül ALLAH.
Emeğinize, yüreğinize sağlık .
Çok güzel. Harika bir çağrı bi o kadar da anlamlı. Evet hep evdeyiz. Bütün kuralları uyuyoruz. Güzel günlere ulaşmak için dua ediyoruz. Allah hepimizi korusun gözetsin.
Emeğinize , yüreğinize sağlık. Size de sağlık ve huzur diliyorum. Selamlar.
Amin çok teşekkür ederim
Anlamlı ve öğüt veren dizeler. Yüreğinize sağlık. Saygılarımla.
Teşekkür ederim Hasan hocam bilmukabele
Bu nesil daha neler görecek Allah bilir, başarılı kaleminiz daim olsun üstadım selam ve saygılarımla.
Evet hocam malesef galiba bu nesil kolay ulaşım nedeniyle salgınlara daha zayıf olacak zira uçaklarla dünyaya yayılımı çok kolaylaştı her nimetin bir bedeli var. Teşekkür ederim
Kutluyorum Evladımı Allaha emanet olun.
Çok teşekkür ederim Süreyya anneciğim her e şeyin sahibine emanet olun inşallah sağlıklı ve huzurlu uzn ömürler diliyorum Allah razı olsun
Yaşadığımız şu zor günlerde,Sorumluluk alan duyarlı kaleminizi ve eserinizi kutluyorum değerli üstadım.Saygılar
Teşekkür ederim üsdadım sayı selam ve duamla hayırlı geceler dilerim
Zor günlerden geçiyoruz, sorumluluk alma zamanı. Evde kalmayarak kendimizi
riske atmakla kalmıyoruz, hayatını ortaya koyarak gece gündüz bizim için uğraşan sorumlu kardeşlerimizi de zor durumda bıraktığımızın farkında olmalıyız. sağlık çalışanlarımızın yanı sıra, görevi başında olan herkese Allah'tan yardımcı olmasını ve kolaylıklar diliyorum. Anlamlı şiirini ve kalemini kutluyorum.
Aynen öyle üsdadım çok teşekkür ederim
Evde kal koru kendini kurallara uy üzme sevdiğini bu günlerde geçer inşallah saygılarımla
Duygu,kurgu ve sade diliyle,gündemi oluşturan konusu, konuya olan bağlılığı ve akıcı anlatımıyla, edebi öğelerinin yerli yerinde titizlikle kullanılmasıyla övgülere şayan çok güzel bir şiir çıkmış ortaya..Emeğinizi canı gönülden kutluyorum Üstadım..Nicelerine inşallah..
Selamlar..saygılar..
Teşekkür ederim üsdadım sayfama şeref verdiniz motive edici güzel yorumunuzla mutlu oldum iyi ki varsınız ve sayfamı ziyaret ediyorsunuz
Evde kalmakla "sağ kalmak" arasında bu kadar güçlü bir bağ olacağını hangimiz öngörürdü acaba?
Deriz ya... "Görecek günler var daha..."
İşte onun için...
Dahası sevdiklerimiz, çocuklarımız, torunlarımız için.."Evde Kal!"
Ki, yarınlar mümkün olsun..
Tebrikler Bülent Bey, Kardeşim..
Teşekkür ederim Zeybek hocam yorumlarınız benim için çok kıymetli sağ olun var olun
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta