Evdal Şiiri - Fatma Yiğit Berber

kalbimin ağzına dayandı gece
sokak lambalarının altına sığınıyor terkedilişler
hangi bekleyiş çürütebilir ki vedaları Evdal
bak yıldız üşümeleri kaldı avuçlarımda

içimin ayazında arafta kalan sözcükler
ateşli susmalarla örtüyorum üzerini
kapı eşiğinde büyüyor şehirler
gözlerimin tuzunda konaklıyor ismin

gurbetliği avuçluyorum çorak topraklarda
göğsümü yakıyor göçebe tozları
usul usul cümleleri deviriyor kirpiklerin
söylesene Evdal kaç asır sonra görmeliydim seni.