Evcilleştirilmiş Bir Hayvansındır

Artık kendin gibi olmazsın,bu şehirde sen.
Rol yapan,evcilleştirilmiş bir hayvansındır.
Bu şehrin sarhoş sokakları,seni alır kullanır.
Kendini yavaş yavaş tüketirsin,hiç bir şey anlamadan.

Artık aklında kalmaz,eski çocukluk masumiyetin.
Sırf kendini düşünürsün her alanda, öne çıkarak.
Rol yaparsın kendin gibi görünmemek için.
Bana dokunmayan yılana,bin yasasın dersin hep.

Sokakta kalanları, görmezden gelirsin.
İnsanlara,yukarı dairenden bakmasını öğrenirsin.
Konuşmaları sana tuhaf gelir, onları küçümsersin
Sen artık kendini kaybeden,bir hayvan olmuşusundur.

Hep çok para kazanmak, hayalin olur.
Bir ev ile başlayan hayallerin ilk durağı
Araba, yazlık,yata dönüşür.
Çünkü sen de artık,aç gözlü bir hayvansındır.

Zamana yeni düşersin, bir gün bir yerde.
Küçümsediğin insanlar,tutar elini son anda.
Onlarla da yaşamasını öğrenirsin çünkü;
Sen,evcilleştirilmiş bir hayvansındır.