Evcil Hayvan Teorisi Şiiri - His Kaybı Mk

ben bir kürek mahkumuydum
çok değişti
eskisi kadar sırtımda nasır yapmıyor kırpaç izleri
Veyahut nasır bağlamıyor avuç içleri

Ben bir kürek mahkumu
Kendi ihtiraslarında
Hayal dünyasına zincirli
Yeni çağın kusuru

Öyle kimse zorlamıyor
Sırtımda iz bırakarak
veyahut kendim verdiğimi çoğu zaman düşünüyorum kararlarımı ,
izin veriyorlar...

Taş devrinde değilim veyahut orta çağ
Ama biliyorum daha beterinde
Hür irademle kendimi köleliğe mahkum ediyorum
Üsteik cildim taze ve kendimce mutluyum. Her Fotoşoplu düşte

Sonra kırbaçlanıp nasır bağLadığını farkettim kalbimin
Çok sonra ev araba taş bloklar ile
Ördüler etrafını
Kanatana kadar kendi kendimi
Kanamıyordu .. kalbim.. Kanmıyordu..İtaat ederken

O kadar evcilleştirildik
O kadar bi haberdik... Senden benden bizden kendimizden ...

Ben senin evcil hayvanın oldum
Sen benim baktığım ve Asla çalamadığım KAPI ...

Belki en makul bilinçli hatta en özgür mahkumlarıydık devrin
Herşeye itiraz edip FİNALDE
Söyleneneni yapabiliyorduk
Şimdi cebimizde kalan yapay bir kalp

Zekaya ne hacet ... ?

H:is kaybı 2024.10.04