Eva Şiiri - Yalçın Güler

Ağzı kesilmiş kollarımın
Dermanı yok kelimeler
Ve duyulmaz seslerden yapıldım.
Ne yana döndüm, vurdu beni içimdeki çığlık.
Hangi ata atlayıp gittimse bu denizlerden,
Asası kaldı Musa’nın başım üstünde.

Kurtları hiçbir yerde görmedim.
Yelkenliler olmadı seni bana getiren,
Hep akrepler oldu ellerimde kalan.
Ve hiçbir kuşu sana veremedim.

Denizi bildim.
Gemileri yakınca anladım sularında boğulduğumu.
Ayrılığı bildim.
Senden kalınca ayrı ayrı.

Kuşlarım yok.
Kaşlarım yok.
Sana dilimde bir tınıyla gelen seslerim yok.
Sen yok.
Ben yok.
Hiçliği bildim.

Erkendi öğrendim hayatın çomağını.
Yalanını bildim.
İnanmıyorum artık!
Bana,
Dilinde kelimeler seyirten sana.
İnanmıyorum sana.
İnanamıyorum sana.

Akrepler cebinde taşır
Seni koparan her zaman sayfasını.
Akrepler cebinde taşır.

Bir şarkı ister misin.
İşte senin şarkın.
‘seni ben, ellerin olsun diye mi sevdim’
Seni ben
Ellerin olasın diye mi sevdim?

Senden türeyen bütün insanlar korsan.
Sen korsan,
Hayat korsan.
Eva bir yalan.