ah Eva
kalbiniz ne çok gürültülü
-sanki çıplak bir ülkenin pencereleri açık kalmış içinizde…
açlığa ana kokusu iyi gelirmiş / sizin oralarda
insan bu Eva
iman ile imansızlık arası çürüyen bir ceset
ne çok doyar bilir misin, okşanınca saçlarından
elleriniz!
elleriniz ne çok sessiz
ağlamak gibi
-sanki bir mahşere dokunuyor içimde…
uzat kalbini Eva
-bu bir yangın
saçlarınızdan başlayan
bir fısıltı büyüyor yürek beşiğinizde
ve yetim bakışlarınızda koşan çocuklar
-ve beyaz atlar
sanki zamanı aşıyorsunuz
aldırmadan içinizdeki şahikalara
ve duvarlarına dünyanın…
Kayıt Tarihi : 14.3.2015 19:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Bostan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/14/eva-10.jpg)
güzel bir tema ve
haz duyularak defalarca
okunabilen usta işi
harika bir şiir.
Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.
sonsuz şiirlere
TÜM YORUMLAR (5)