Ev Yıkan Şiiri - Gürsoy Solmaz

Dağılasan tesbih kimi dört yana
Ağlayasan ağlattığın kadar sen
Doğru menem eğriyi anlayana
Zaman seni budayacak bilesen...

Öv yığan olupsan, övün yıkılsın
Sende dara düşe feryat edesen...
Urvatsız üzüne ele bakılsın...
Yıkık ocağında, rahat edesen..

Hem zalımsan, hem betersen ekesen..
İnniyesen, inim inim ses olan
Sende zulum göre, zulum çekesen
Cehennemde sen olacan kavrulan..

Yağ çekenin, yağı biter görecen...
Görmedin mi koca adam puç oldu,,,
Güvendiğin kimse onu soracan,
Ahı niye bele demek suç oldu...

Ne hayıf ki sende para, pul dedin
Oğurçusan oğru olmak hoş değil...
Emr-elleden, emir-bere kul dedin
Her baş kıran bilesen ki taş değil...