Ne de güzel söylemişler zamanla,
Bir kurşunla iki düşman vurulmaz.
Anladım ki bu yalancı dünyada,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Hüzünleri içerine atarsın,
Kahırları lokma diye yutarsın,
Olanları düşündükçe batarsın,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Çıkarırlar sığıntıya adını,
Alamazsın yaşantının tadını,
Dökemezsin kimselere derdini,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Kilitlenir duvarların kapısı,
Taşa döner tahta damın yapısı,
Onun olsun sarayların hepisi,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Hayallerin suya düşer sel olur,
Umutların uçar gider yel olur,
Yakınların uzaklaşır el olur,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Kalp dayanmaz böyle mutsuz yaşama,
Hüzün verir çekilen her aşama,
Ezik durma yere doğru düş, ama,
Ev üstüne yeni bir ev kurulmaz.
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/03/ev-ustune-ev.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!