Yabancı biri arar tek harf dahi konuşmaz,
Alo alo desen de şahsın ile konuşmaz…
Tuzağa düşmüşsündür, pat kapatır yüzüne,
Numarası belirsiz, varmazsın tespitine…
Derken yine ararlar, alo kimsiniz? Dersin,
Şahsını belli etmez hâlâ beklemektesin…
Hiç konuşmayacaktır bunlar örf ve adetler,
Yalnız bizlerde var bu terbiyesiz kişiler…
Sonra tekrar ararlar, ahlaksız, namussuz, der,
Bağırır kapatırız gerilmiştir sinirler…
Bu sefer ki dostundur ya da en muhterem zat,
Mahvoluşsundur artık, işledin bir kabahat…
Patronsa işten atar, arkadaşınsa küser,
Açıklanma istenmez incelmiştir tüm ipler…
Davranışları bozuk kırılgan toplum olduk,
Kim suçlu belli değil, bağışlayamaz olduk…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.11.2014 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/20/ev-telefonu-kulturumuz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!