yalnızlığın kardeşiydi hüzün
ayrılık çiftinin çocukları
babaları ihanetti
anneleri göz yaşı....
kapı komşularıydı özlem
yalnızlığın en yakın dostu
yalnızlık nerede, özlem oradaydı
gözyaşının en yakın arkadaşı
üst kattaki acı!
ahh şu kadın milleti...
alt katta üçüncü şahıs vardı
gece evinde ihaneti ağırlardı
o olmasa ihanet ihanet olabilir miydi?
bodrum kat mutluluğundu
çocuğu sevinç hep bahçede oynardı
ev sahibi her gelişinde ilk sevinci görür
mutluluğu hatırlardı...
sonra sırasıyla
ihanet
gözyaşı
hüzün
yalnızlık ve
özlem gelirdi...
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)